Gros Morne National Park

Na mijn eigen bezoek kan ik je adviseren om lang te verblijven in Gros Morne National Park (minimaal 3 nachten), zodat je genoeg tijd hebt voor het zien van de belangrijkste hoogtepunten.  Het zuidelijk gedeelte kan bezocht worden via de Tablelands Scenic Drive. In tegenstelling tot de rest van Newfoundland is het hier merkwaardig kaal. De “tables” bestaan uit geelachtig, bruine / goudkleurige rotsen ook wel peridotite genaamd. Dit is een soort rots uit het binnenste der aarde.  Een zeer uniek landschap dat maar op weinig plekken op onze planeet zichtbaar is. Bij het vissersdorp Trout River krijg je een prachtig zicht op Tablelands. Het deel van de vulkanische kust wordt Green Gardens genoemd, een spectaculair lavalandschap dat via een wandelpad vanaf de Scenic Drive te bereiken is. Op een zonnige dag heeft dit zelfs wat weg van Hawaii.

De Western Brook Pond is één van de meest toegankelijke en tevens één van de mooiste meren waar Gros Morne om bekend staat. Er zijn boottochten over te maken en er is een goed een relatief eenvoudige wandeling heen te maken.  Dat geldt ook voor Ponds, maar door tektonische krachten vanuit het midden van de aarde zijn zij van de zee afgesloten, omdat de kustlijn omhoog is gekomen. Inmiddels hebben de ponds in Gros Morne National Park zoet water. Per boot bezocht ik het fjord en liet mij imponeren door de gigantische granieten rotswanden en het gitzwarte water.

Tot slot het iets noordelijker gelegen Shallow Bay valt volledig uit de toon bij de andere natuur. De lieflijke lage duinen en het fraaie zandstrand hebben meer weg van een plaatje uit het Caribische gebied. De watertemperatuur past zich echter niet aan dit beeld aan.